Naivni fizičari u CERN-u

Naivno zbrajanje brzina može se pripisati i upućenim i neupućenim u STR.

Sintagma (izraz) „naivno zbrajanje brzina“ često se koristi u tekstovima o Specijalnoj teoriji relativnosti. Šta taj izraz tačno znači?

Pod pojmom „naivno zbrajanje brzina“ nazvao bih sam eksperiment fizičara u CERN-u 1964.g , u kojem su „dokazivali“ da svjetlost (emitovanu sa brzih piona) nisu u stanju ubrzati/usporiti po principu rada višestepene rakete. Brzina emitovane svjetlosti sa "brzo-letećih" piona bila je c.  To im je mogao kazati i svaki srednjoškolac koji zna principe prostiranja zvuka u homogenoj sredini (neovisno od brzine i smjera kretanja izvora zvuka, i neovisno od nekog budućeg detektora zvuka). Naivno je, uopšte, izvoditi takav eksperiment.

Još naivnije je koristiti taj eksperiment za izvođenje zaključka da u računanjima nije dozvoljeno koristiti izraze PC' =  (c + v)t  i PB = (c-v)t na relativna kretanja (istog pravca i istog ili suprotnog smjera) kada je „konstanta c“ brzina svjetlosti. Također je naivno (drsko i bezobrazno) koristiti taj eksperiment kao dokaz („eksperimentalna činjenica“) da je (c + v) ili (c – v) „svakako c“ u skladu sa „zakonom o transformaciji brzine“ (koji je osmislio Albert Ajnštajn). Mene veoma začuđava naivnost fizičara u CERN-u! Ne samo da je izvođenje takvog eksperimenta naivno, već je to i dokaz da i u CERN-u mogu raditi glupi fizičari.

Naivno zbrajanje brzina prisutno je kod Ajnštajnovog tretiranja vremena kojim se iskazuje dužina l₀ = ct₀ okomita na pravac kretanja po x – osi, po kojoj se posmatraju relativna kretanja brzinom v = c/n „koordinatnih sistema“  K°  i K'. Postoji i „naivno zbrajanje brzina“ i kod Ajnštajnovog posmatranja brzina kada je pokretni sistem K' nosač brzine v ili c. Ajnštajn ne razlikuje let „komarca“ , ili prostiranje zvuka, u otvorenom i zatvorenom pokretnom K' vagonu. Ajnštajn poistovjećuje (ne razlikuje) stvarnu i moguću istinu!
Ovaj post je dodatak ovome tekstu.